T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E:2002/3345
K:2002/3807
T:18.03.2002
Taraflar arasınbaki davanın yapılan mühakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüsülüp düşünüldü:
KARAR : 1-Boşanmaya neden olan olaylarda davacı tamamen kusurludur.
Medeni Kanunun 143/1. maddesi mevcut ve hatta muntazar ( beklenen )bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kabahatsiz karı veya kocanın, kabahatli olan taraftan maddi tazminat isteyebileceğini, 152. maddeside, evin secimi, karı ve çocukların uygun biçimde geçindirilmesinin kocaya ait olduğunu öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda kadının hicbir kusurunun olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu kadın, en az eşinin destegini yitirmistir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile hakkaniyet ilkesi ( MK.Md,4 )dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidır. Bu yonun dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
2-Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne şahsiyet haklarına ozellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlıgına nazaran kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır.
Medeni Yasanın 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat ( MK.143/2 )takdiri gerekir. Yazılı şekilde hükum kurulması bozmayı gerektirmiştır.
3-Tarafların gerceklesen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Medeni Kanunun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi.